🔥 “ZE IS UIT DE GESCHIEDENIS VAN DE TOUR DE FRANCE GEWIST!” – De stilte rond Jeannie Longo schudt de wielerwereld wakker

De Franse wielerwereld verkeert in shock. Niet vanwege een valpartij, een dopingschandaal of een verrassende overwinning, maar vanwege het onbegrijpelijke stilzwijgen rond een van haar grootste iconen: Jeannie Longo. De vrouw die ooit synoniem stond voor kracht, doorzettingsvermogen en dominantie in het vrouwenwielrennen, lijkt doelbewust uit de geschiedenisboeken van de Tour de France gewist te worden. Het protest tegen deze ‘culturele uitwissing’ heeft inmiddels een kookpunt bereikt – en het was niemand minder dan Tadej Pogačar die, met slechts vijf woorden, het vuur aanwakkerde dat tot in de bestuurskamers van de wielerfederatie brandt.
Tijdens een persconferentie na de laatste etappe van de Tour, werd Pogačar gevraagd naar zijn mening over de erfenis van de Tour de France. In plaats van de gebruikelijke clichés over het parcours of zijn tegenstanders, zei hij simpelweg: “Waar is Jeannie Longo gebleven?” Vijf woorden, uitgesproken met kalme vastberadenheid, maar met het gewicht van een morele bom. Binnen 24 uur werd een spoedvergadering bij de Franse wielerfederatie belegd, en sindsdien lijkt de stilte plaats te maken voor schaamte, woede en – hopelijk – actie.
Het is geen geheim dat Jeannie Longo een controversieel figuur is. Met meer dan 1.000 overwinningen op haar naam, 13 wereldtitels en deelname aan zeven Olympische Spelen, is haar sportieve palmares ongeëvenaard. Toch werd haar naam tijdens de festiviteiten van de Tour de France Femmes geen enkele keer genoemd. Geen eerbetoon, geen beelden, geen verwijzing – alsof haar impact op het Franse en internationale vrouwenwielrennen er nooit is geweest.
De reacties uit het peloton en de wielerwereld waren fel. Oud-rensters, journalisten, fans en sporthistorici spraken zich uit op sociale media. Hashtags als #JusticeForLongo en #ErkenJeannieLongo gingen viraal. Oud-wereldkampioene Pauline Ferrand-Prévot noemde het “een collectieve schande”, terwijl Marianne Vos zich “diep ongemakkelijk” voelde bij de manier waarop de geschiedenis wordt herschreven.
Volgens bronnen binnen de organisatie zou het bewust weglaten van Longo deels te maken hebben met haar verleden, dat overschaduwd werd door dopinggeruchten en juridische spanningen. Maar veel fans en kenners vinden dat dit geen reden mag zijn om haar complete bijdrage aan de sport te negeren. “Als we imperfecte mannelijke renners blijven eren, waarom geldt dat niet voor vrouwen?” aldus een opiniestuk in L’Équipe.
De druk op de Tour-organisatie neemt toe. Petities worden massaal ondertekend, prominente oud-renners sluiten zich aan bij de oproep voor erkenning, en sportminister Amélie Oudéa-Castéra liet weten dat “we onze sportieve legendes niet mogen wissen, maar moeten begrijpen in hun volledige context.”
De naam Jeannie Longo is opnieuw onderwerp van gesprek – dit keer niet door haar prestaties, maar door het feit dat ze bijna uit het collectieve geheugen was verdwenen. Dankzij vijf simpele woorden van een Sloveense wielerster is er een beweging op gang gekomen die hopelijk zal leiden tot rechtvaardigheid, eerherstel en het herwaarderen van een vrouw die, ondanks alles, het vrouwenwielrennen op de kaart heeft gezet.
De vraag is nu niet langer “waar is Jeannie Longo gebleven?” maar “wanneer geven we haar eindelijk de plaats in de geschiedenis die ze verdient?”