Bazen gerçek kahramanlar, binlerce taraftarın doldurduğu stadyumlarda gol atanlar değil, alçakgönüllülük ve fedakarlıkla bir toplumun ruhunu canlı tutanlardır. Bu hafta dünya, Hırvat futbol yıldızı  Luka Modrić’in eski lisesine yaptığı rutin ziyaret sırasında yaşanan derinden dokunaklı bir hikayeye tanık oldu.

Her şey Luka Modrić’in gençliğini geçirdiği liseye gizlice dönmeye karar vermesiyle başladı. Real Madrid ile şampiyonluklar yaşayan ve Hırvatistan ile Dünya Kupası ikinciliği yaşayan Modrić’in futbol kariyeri zaten belliydi; kanıtlaması gereken hiçbir şey yoktu. Ziyaretinin basit bir amacı vardı: Kökenlerini hatırlamak ve bu yolculukta kendisine yardım edenlere teşekkür etmek.

Ancak eski lisesinin ön kapısından içeri girdiğinde gördüğü şey onu konuşamaz hale getirdi.

Orada, onlarca yıl önce işgal ettiği aynı nöbet noktasında, onu her zaman gülümseyerek ve nazik bir sözle karşılayan sevimli muhafız Bay John vardı. Şu anda  79 yaşında olan Bay John, okulun hademesi olarak çalışmaya devam etti. Birçok kişi için hoş bir sürpriz olan olay, Modrić için duygusal bir şok oldu.

Luka, birbirlerine duygusal bir şekilde sarıldıktan sonra, bu yaşta neden her gün çalışmaya devam ettiğini sormadan edemedi.

Bay John’un cevabı basit ve yürek parçalayıcıydı: “Bunu ailemi desteklemek için yapıyorum. Emekli maaşım temel masrafları karşılamaya yetmiyor ve hala torunlarımın çalışmalarına yardım etmem gerekiyor.”

Modrić şoktaydı. Birkaç dakika boyunca hiçbir şey söylemedi. Yaşına rağmen gençliğinden hatırladığı aynı nezaketi hâlâ yansıtan adamı izlemekle yetindi. Bu konuşma, ziyaretinin seyrini ve kendisinin haberi olmadan Bay John’un kaderini değiştirdi.

Birkaç gün sonra Luka Modrić okul yönetimiyle iletişime geçti. Özel olarak, herhangi bir önem aramadan, Bay John’un ailesiyle görüşmek istediğini söyledi. O toplantıda yaşananlar adeta bir filme konu olacaktı.

Modrić, gözlerinde yaşlarla   Bay John’a  500.000 avroluk bir çek uzattı ve bu tutarın tıbbi ihtiyaçlarını, aile masraflarını karşılayacağını ve her şeyden önce onurlu bir şekilde emekli olmasını sağlayacağını garanti etti .

“Gençliğimde benim için sıkı çalışmanın ve insanlığın bir örneğiydin. Şimdi sana teşekkür etme sırası bende,” dedi Modrić.

Ama hepsi bu kadar değildi. Futbolcu, kişisel bağışının yanı sıra,   düşük gelirli öğrencilerin kaliteli eğitime erişebilmesine yardımcı olmayı amaçlayan Bay John adına bir burs fonu oluşturulduğunu da duyurdu.

Haber Hırvatistan’ın her yanına hızla yayıldı. Sosyal medya, Modrić’in bu cömert davranışının yanı sıra bunu kamuoyuna açıklamak istememesindeki alçakgönüllülüğü nedeniyle de hayranlık mesajlarıyla dolup taştı. Hikayeyi paylaşanlar ise Bay John’un ailesiydi ve bunun başkalarına ilham kaynağı olmasını umuyorlardı.

“Babamın çalışırken öleceğini düşünüyorduk. Bugün, Luka sayesinde son yıllarını huzur ve onurla yaşayabilecek,” dedi Bay John’un kızı, gözle görülür şekilde duygulanarak.

Bu yasa bize, unvanların ve milyon dolarlık sözleşmelerin ötesinde, bir insanı gerçekten tanımlayan şeyin  empati ve minnettarlık kapasitesi olduğunu hatırlatıyor . Parlak bir kariyerin ortasında olan Luka Modrić, nereden geldiğini ve bu yolda kendisine kimlerin yardım ettiğini asla unutmadığını gösterdi.

Bay John artık sabahın beşinde uyanıp okulun kapısını açmıyor. Şimdi günlerini dinlenerek, ailesiyle vakit geçirerek, Real Madrid maçlarını izleyerek geçiriyor; yüzünde her zaman bir gülümseme ve anlatacak bir hikayesi var: Efsane olmuş, insan olmaktan hiç vazgeçmemiş bir öğrencinin hikayesi.